REGULAMIN

Szanowni autorzy,

niniejszym zwracam się do Was w oficjalnym piśmie, pragnąc wyrazić ogromną radość, spowodowaną Waszym zainteresowaniem Uniwersytetem Auckland. Uczelnia ta posiada bowiem wielowiekową tradycję i jest dla Nas prawdziwym powodem do dumy. Mam więc nadzieję, iż moje pragnienie, aby dobre imię tejże placówki nie zostało jakkolwiek zszargane, jest dla Was w pełni zrozumiałe i że na czas Waszego pobytu w progach Te Whare Wānanga o Tāmaki Makaurau zgodzicie się przestrzegać kilku zasad.

Przede wszystkim proszę Was o prezentowanie swoją osobą zachowania godnego naśladowania – bądźmy przykładem społeczności uniwersyteckiej, której nieobce są zasady savoir vivre. Używajmy kulturalnego języka, witajmy siebie nawzajem, mijając się na korytarzach i posyłajmy sobie uśmiechy, obdarowujmy drugiego człowieka dobrym słowem – to niewiele kosztuje, a buduje atmosferę, którą możemy się szczycić.

Jak długo zechcecie być członkami naszej społeczności, tak długo drzwi do Uniwersytetu Auckland stoją dla Was otworem. Znajdzie się tu miejsce zarówno dla tych, dla których życie na kampusie stanowi absolutnie wszystko, jak i dla tych, którzy stawiają bardziej na rozwój osobisty i samospełnienie. Nie stosujemy tu codziennych list obecności, nie stoimy nad nikim i nie zmuszamy do pracy. Nie rozliczamy nikogo z aktywności na każdych zajęciach. Dla zachowania porządku, raz w miesiącu weryfikujemy jednak listy studentów i w tym celu prosimy o korzystanie z etykiet, które usprawniają cały proces. Mam nadzieję, że nie uznacie tego za nadużycie.

Uniwersytet Auckland to placówka, w której wzajemny szacunek stanowi nasz priorytet. Proszę Was zatem o rozwagę: pozwólcie zostać zauważonym innym, abyście sami też zostali zauważeni. Poczekajcie przynajmniej pół godziny, nim swoimi pracami przysłonicie inne – niech dostrzeże je najpierw grono trzech innych autorów. Na koniec pragnę powiadomić, że choć nie mamy w zwyczaju ingerować w życie członków naszej społeczności, w skrajnych przypadkach zmuszony będę zareagować i poprosić o dostosowanie się do wymogów naszej placówki. Zachowajcie więc zdrowy rozsądek w kwestiach swojego wyglądu i zachowań.

Tak naprawdę jednak najważniejsze jest dla mnie Wasze dobro i samopoczucie. Pragnę, aby Uniwersytet Auckland był miejscem przyjaznym, pełnym ciepła i pozbawionym jakichkolwiek podziałów. Twórzcie tu niesamowite wspomnienia!

Skoro zaś formalnościom stało się zadość, nie pozostaje mi nic innego, jak zaprosić Was do Rekrutacji oraz powiedzieć: Witajcie w Auckland!

Z wyrazami szacunku


Kanclerz